Met model

Ik was preceis toch iets té enthousiast geweest met het kleedjes maken (hier, hier, hier, hier, hier en hier). Al bij het valiezen pakken besefte ik dat je voor een reis van 9 dagen geen 12 jurkjes dient te maken als het kind ook nog t-shirts en rokjes heeft. Op de foto's merk ik dat ik er maar 3 gefotografeerd heb plus een ballonrokje met haltertopje en een slaapkleedje zoals hier.

O ja, bijna vergeten. Voor mezelf had ik ook een paar rokjes gemaakt. De beschrijving voor tricotrokjes vind je o.a. bij La Fille Hella. De zoektocht naar niet-effen tricot is echter niet alles. Ik vond dit stofke aanvankelijk wat te oma-achtig maar voel er me toch goed in. Tricotjes zijn zalig in het warme weer. Lekker luchtig en soepel. En ideaal met een zwangere buik.

Zwanger? Ah, ja, kijk hier eens. Naar het schijnt is mijn buik gigantisch. Toch als ik alle commentaar op straat moet geloven. Al meer dan een maand klampt iedereen me aan met de vraag of het niet voor een van dees dagen is. Ik heb nog meer dan een maand te gaan. Wat ga ik binnen een paar weken horen? Dat ik verzekerst al heel lang overtijd ben? Ja, mijn buik is een pak omvangrijker dan bij mijn vorige zwangerschap maar -hej!- ik kan hem toch niet intrekken of zo. Denken ze nu echt dat ik graag hoor dat ik er als een walvis uitzie?
En dan volgt onvermijdelijk opmerking nr 2. "'t Is een jongetje!" Soms roepen onbekenden dat van de overkant van de straat. "Ik zie dat want a. ge draagt naar voren, b. je hebt een ballonnenbuik (!) of c. je hebt een puntige buik (??)". In het begin wilde ik hun trots om hun helderzienheid nog de kop indrukken: "Ja, een jongetje maar bij mijn vorige zwangerschap droeg ik evenhard naar voren / had ik ook een puntige ballon en toen was het een meisje." Nu zeg ik gewoon vriendelijk "Jaja, een jongen" en stap door.
Hierbij beloof ik plechtig nooit nog aan zwangeren te zeggen dat ze er zo dik uitzien dat ze precies op het punt staan te bevallen en val ik hen niet lastig met opmerkingen over het geslacht dat afleidbaar is uit de vorm van hun buik. Dat tweede heb ik nooit gedaan maar aan dat eerste heb ik me wel eens schuldig gemaakt...