Vandaag was het dochters verjaardag. Donderdag waren we al gaan kijken naar een fietsje. Ze koos het
groene exemplaar. Liet traantjes omdat de fiets voorlopig nog in de winkel zou blijven tot papa hem de dag nadien zou ophalen. Volgende dag informeerde ze of papa het toch niet vergeten was. Vandaag bedacht ze dat ze met haar kroon op toch wel nu haar fiets zou krijgen. 'Na het dutje' werd heel letterlijk genomen want haar eerste woorden waren 'NU de fiets' toen ik haar uit bed nam. Bezoek en taart kwam en de fiets werd helemaal vergeten. Toen ze het inpakpapier van de fiets doorscheurde en ze echt stond te springen: 'fieeeeeets!'. Zo zo zo blij dat ze was. En iets later volgde een andere voltreffer: een groot kussen. In de bib is ze zot van de Fat Boy-kussens, dus maakte ik er eentje na. De hele namiddag en avond ging ze van kussen naar fiets en terug naar kussen.
Kussen =
2 keer 1,5m² canvas voor de buitenzijde, voorwassen
1 keer 3m x 1,5m voor binnenzak
een rits in de buitenzak
een rits in de binnenzak, plus een flapje dat sluit met velcro
(dat die buitenzak niet enkel nuttig is om gewassen te worden, maar ook voor nieuwgierige vingertjes 'Kijk, mama, een rits!' bleek onmiddellijk. De piepschuimbolletjes zitten veilig.)
Nog voor de veiligheid heeft elke zak vier parallelle stiksels gekregen
Vullen met 1 grote zak (400 liter ofte 0,4 m³) piepschuimbolletjes (kostte 12 of 16 euro - weet het niet meer - bij de isolatiematerialenboer)
Binnenzak zit zo in buitenzak dat je de gehele rits van de buitenzak moet openen om aan die van de binnenzak te komen. Zelfde opmerking ivm de nieuwgierige vingertjes.
Andere exemplaren:
Van
Saar
