Een zakje voor haar en eentje voor mij

Een Petite Pack voor haar eerste schooljaar (nu ja, vier maanden). In plaats van een flap heb ik voor een rits gekozen. Ik vind het Ikea-vogeltje zo schattig en wou dat gebruiken. Aangezien dit stuk stof enkele cm's smaller is dan het originele patroon is dit rugzakje een paar cm'tjes kleiner. Sowieso is het een erg klein ding. Ik voelde me we eerst wat bedrogen: 1. zó klein? en 2. aangezien je onderaan zo een vierkante onderkant hebt loopt het bovendeel breder uit (is er een kat die deze zin begrijpt?). Maar er past vlotjes een flesje van een halve liter plus kleine brooddoos in. Maar het feit dat die bovenzijde breder is dan de onderkant vind ik toch een tegenvaller. Langs opzij zie je dat natuurlijk niet, maar frontaal wel. De achterkant is ook een ikeastofje en de binnenkant heb ik van de bijhorende Ikea-panden gemaakt die ik trouwens spuuglelijk vind. Ik wilde wel dat stofje opgebruiken en dacht - weeral - dat dit een proefje ging zijn en dat er wel eens een definitieve versie zou volgen. Ofwel heb ik me dat maar aangepraat zodat ik dat lelijke stofje toch niet zou moeten weggooien. De riemen heb ik niet van brede biais gemaakt zoals in het patroon maar van twee gewone biaissen (:-)) aan elkaar, dus niet toegevouwd. En komt nog een lusje om de tas aan een haakje te hangen. Ik heb binnenin ook nog een klein zakje voorzien.




En voor mij dit. De supersaaiste tas ooit. Maar ik was het beu met altijd dezelfde tas naar het werk te gaan. En patronen waar a4-mappen in passen zijn niet te vinden op het www. Ik had inmiddels zoveel creatieve testmodellen gemaakt dat ik iets-wat-niet-fout-kan-gaan wou maken. Maten genomen van mijn map en systeem van een tutorial die ik via Eloleo heb gevonden gebruikt. Ik weet niet meer waar ik het vond maar ik vond het systeem zeer handig. Binnen en buiten zitten onderaan aan elkaar genaaid - fantastisch - maar de bovenboord is precies een grote biais die je er moet rondzetten. Ik sukkel al zo met gewone biais. Dit reuzeexemplaar was dus een ware foltering. Op een plaats heb ik er dus naast gezeten. Dat zal ik - ooit - met de hand wel fiksen. Trouwens, die handvaten ga ik ook bovenaan eens vaststikken want die witte boord flapt altijd naar binnen.